مقایسه روشهای اندازه گیری چربی بدن

اندازه گیری ترکیب بدن به چند روش قابل اندازه گیری است، که شامل روش هایی ساده و اغلب با دقت پایین تا روش هایی دقیق ولی پرهزینه و پیچیده می باشد. روش های ساده، ارزان عبارتند از:

1-   کالیپرها (اندازه گیری ضخامت پوستی-تن سنجی): این روش بر این فرض بنا نهاده شده که چربی زیر پوستی نشان دهنده ی نسبت ثابتی از چربی بدن است.

2-   استفاده از اشعه ی مادون قرمز (NIR): این روش بر این اساس است که مطالعات رابطه ی خطی بین چگالی نوری با چربی زیر پوستی و چربی کل را نشان داده اند.

3-   رسانایی بیوالکتریک (BIA): این روش رسانایی و سیگنال دهی الکتریکی در بافت های چربی، عضله و آب بدن را اندازه گیری می کند. با توجه به پیشرفت دستگاه های جدید این روش به یکی از روشهای استاندارد جهت اندازه گیری و غربالگری افراد چاق و دارای اضافه وزن تبدیل شده است . دستگاه های بادی کامپوزیشن بر اساس قدرت به انواع مختلفی تقسیم میشوند و دارای توانایی های مختلفی هستند . دستگاه های جدید (( که در مرکز ما هم استفاده میشوند )) دارای توانایی 1- اندازه گیری چربی کل بدن و تک تک اعضاء به تفکیک شامل دست راست و چپ، پای راست و چپ ، تنه و شکم در دو قسمت چربی احشایی( چربی داخل شکم ) و جربی زیر جلدی است 2- اندازه گیری املاح بدن 3-اندازه گیری پروتئین ها 4- اندازه گیری آب داخل سلولی وخارج سلولی .

این اطلاعات به عنوان تست غربالگری بسیار ارزان قابل استناد بوده و توانایی پیش بینی وضعیت سلامتی یا بیماری فرد درای اضافه وزن و چاق را در سالیان آینده را دارد .

پیش بینی ها شامل احتمال ایجاد بیماری کبد چرب، دیابت و بیماری قلب و عروق و دیگر بیماریهای مربوط به چاقی و اضافه وزن است .

دیگر روشها ....ادامه دارد