چند تذکر مهم اختلال در تحمل گلوکز (IGT)
چند تذکر مهم اختلال در تحمل گلوکز (IGT):عدم تحمل گلوکز
1. به منظور کنترل قند خون و جلوگیری از نوسانات شدید آن، بهتر است که در همه موارد از 6-5 وعده غذایی استفاده شود. در صورت امکان، ورزشهای سبک(مانند پیاده روی) توصیه می گردد.
2. به جای قند ساده بهتر است تری گلیسرید خون را نیز افزایش داد.
3. استفاده بی رویه از قند ساده می تواند تری گلیسرید خون را نیز افزایش دهد.
4. بخشی از پروتئین بهتر است از حبوبات که دارای فیبر بالایی هستند، تأمین شود.
5. چون امکان بروز امراض کلیوی در افراد دیابتی بویژه مبتلایان به IDDM، زیاد است، باید سعی شود میزان پروتئین رژیم غذایی در حد RDA حفظ شود.
6. توصیه هایی برای افراد مبتلا به IDDM به هنگام بیماری:
- به علت بی اشتهایی و کم خوری ممکن است، بیمار مقدار انسولین روزانه خود را کاهش دهد، اما برای جلوگیری از علائم "کتوز" باید انسولین در مقدار همیشگی دریافت شود.
- استرس ناشی از بیماری، جراحی، عفونت و یا آسیب در اثر ضربه می تواند موجب افزایش سطح گلوکز خون - قند خون - شود و در نتیجه، نیاز به انسولین را نیز افزایش می دهد.
- بیمار باید سعی کند در حد امکان مقدار کالری مورد نیاز خود را همانند قبل از ابتلا به بیماری، در زمانهای مشخص شده دریافت کند.
- چنانچه بیمار مطلقاً قادر به خوردن غذا نباشد، مقدار کربوهیدرات روزانه خود را می تواند به صورت مایعات حاوی کربوهیدرات مانند: cc120 نوشابه، آبمیوه یا شیر در هر ساعت دریافت کند.
- قند خون و ادرار هر 4 ساعت یک بار کنترل شود.
7. توصیه هایی در مورد ورزش افراد دیابتی:
- ورزش در صورتی جایز است که گلوکز خون - قند خون - بیمار، کنترل شود و میزان آن کمتر از %mg 300 باشد.
- ورزش در بیماران NIDDM می تواند سطح گلوکز خون را متعادل سازد و در بیماران IDDM نیاز به انسولین را بطور کلی کاهش دهد.
- در بیماران IDDM امکان وقوع پایین افتادن قند خون در هنگام ورزش یا پس از آن زیاد است و باید مقدار انسولین و رژیم غذایی تنظیم شود. در چنین مواقعی افزایش غذای مصرفی به جای کاهش انسولین توصیه می شود.
- به طور کلی در بیماران NIDDM انجام ورزش سبک (مانند 30 دقیقه پیاده روی با سرعت متوسط) پس از صرف غذا، در تنظیم سطح گلوکز خون - قند خون - مؤثر است. ورزش منظم در بیماران NIDDM خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را بسیار کاهش می دهد.
. . برای مطالعه شما
