چند تذکر مهم تغذیه وریدی TPN:

تغذیه تی پی ان

1.    چون محلول TPN، هیپرتونیک و غلیظ می باشد، ابتدا در حدو یک لیتر در 24 ساعت،  تزریق می شود. سپس بتدریج به مقدار آن افزوده می شود.
2.    زمانی که نیاز به ادامه TPN نباشد باید مقدار تزریقی به تدریج کاهش یابد. زیرا قطع سریع TPN در برخی بیماران (به خصوص دیابتی یا عفونی) می تواند منجر به هیپوگلیسمی شود. البته این حالت در بیمارانی که دارای وضعیت ثابتی هستند دیده نشده است.
3.    مقادیر TPN باید در حدی باشد که بتواند افزایش وزنی حدود 100 گرم درروز ایجاد نماید. افزایش وزن بیش از آن نشانه احتباس آب در بدن است. بعد از رسیدن به وزن مناسب باید TPN به گونه ای تنظیم گردد که از افزایش وزن جلوگیری شود.
4.    تزریق باید یکنواخت صورت گیرد. چنانچه کاهشی در مقدار تزریق ایجاد شد، نباید سعی در جبران کردن آن به صورت ناگهانی و یکباره نمود.
5.    ارزیابی متابولیک قبل از شروع TPN و پس از آن 3 – 2 بار در هفته باید انجام گیرد. آزمایش های معمول برای این کار عبارتند از: آلبومین سرم، گلوکز خون و ادرار، ازت اوره خون (1)، کراتینین ادرار، الکترولیت ها، کلسیم و فسفر، منیزیوم، تری گلیسرید و کلسترول. در صورت بالا بودن میزان قند خون، تزریق انسولین ضروری است.
6.    کربوهیدارت محلول های TPN بیشتر به صورت دکستروز 50 درصد است. محلول های غلیظ تر مانند دکستروز 70 درصد باعث افزایش بار گلوگز و در نتیجه افزایش ضریب تنفسی، مصرف اکسیژن و تولید CO2 می شوند، لذا در بیمارن ریوی مصرف آنها توصیه نمی گردد. (در این بیماران برای تامین کالری باید بیشتر از چربیها که چنین اثری ندارند استفاده شود).
7.    امولسیونهای چربی را یا در مخلوط TPN و یا به طور جداگانه می توان تزریق نمود. برای ارائه جداگانه چربی، بطور مثال cc500 محلول 10 درصد را می توان 3-2 بار در هفته به محلول TPN اضافه کرد. البته می توان چربی را بصورت خوراکی نیز برای جلوگیری از کمبود اسیدهای چرب ضروری به بیمار داد. (در غیر اینصورت برای جلوگیری از ضایعات پوستی ناشی از کمبود اسیدهای چرب ضروری، مالیدن روغن آفتابگردان و سایر روغن های غیر اشباع (PUFA) روی پوست می تواند موجب تسکین ضایعات شود).
8.    چون پروتئین باید صرف حفظ و نگهداری ذخایر بدن شود، در بسیاری از موارد، هنگام محاسبه انرژی مورد نیاز بیمار، از منابع انرژی غیر پروتئینی، یعنی چربی و کربوهیدرات استفاده می شود.
9.    در بیمارانی که دچار هیپرلیپیدیمی، التهاب شدید لوزالمعده و یا آسیب شدید کبدی می باشند، استفاده از امولسیونهای چربی باید با احتیاط انجام شود.
10. فسفر لیپید زرده تخم مرغ نقش امولسیون کننده را در امولسیون چربی ایفا می کند. بنابراین، افرادی که نسبت به تخم مرغ حساسیت دارند باید به دقت بررسی شوند.
11. کمبود "کروم" در افرادی که به مدت طولانی از محلول TPN استفاده می کنند، دیده شده است.